Gerechtsdeurwaarder, is het net als op tv?

Een dag uit het leven van een gerechtsdeurwaarder

Als gerechtsdeurwaarder word je vaak gevraagd naar je verhalen. “Wat is het gekste dat je hebt meegemaakt?”, “Ben je wel eens bedreigd?”, “Is het net als op tv?”. Het vak gerechtsdeurwaarder is interessant. Het beroep brengt spanning en sensatie met zich mee en elke dag is anders. Jij kan het verschil maken, zowel voor de schuldeiser als voor de schuldenaar.

Ontruiming

Vandaag heb ik een ontruiming gepland staan. Ik stap in de auto en rij een halfuur naar een dorpje verderop. Daar hoop ik de twee bewoners te treffen. Beiden zijn ze 65 jaar oud. Bij dit echtpaar heb ik ook de dagvaarding en het vonnis betekend. Dit houdt in dat het pensioenfonds, waar het echtpaar een schuld heeft opgebouwd, gerechtelijke stappen heeft ondernomen om hun rekeningen betaald te krijgen. Tijdens de overhandiging van de dagvaarding heb ik met het echtpaar gesproken. De man en vrouw hadden vertrouwen dat het goed zou komen. Een paar weken later stond ik weer op de stoep met het vonnis. De uitspraak van de rechter waarin staat dat het pensioenfonds recht heeft op hun geld. Als het echtpaar niet betaalt, worden ze ontruimd. Ik vraag de man of er iemand is die ze kan helpen. Hij geeft aan dat hun kinderen ze gaan helpen. Mijn voorgevoel zei iets anders, maar daar kon ik weinig mee doen.

Nu sta ik hier, drie weken later, weer. Vandaag moet ik het echtpaar ontruimen. Als gerechtsdeurwaarder ben je blij wanneer de schuldeiser betaald is, maar een ontruiming probeer je altijd te voorkomen. Ik stap uit mijn auto en loop naar de voordeur. Al in de verte zie ik dat er iets op de deur hangt. Het is een briefje waarop staat “ Beste deurwaarder, het is ons niet gelukt, het spijt ons. We zitten nu tijdelijk op een camping”. Het adres van de camping en het telefoonnummer zijn bijgevoegd. Ik open de deur en loop de woning in. Aan de muur zie ik foto’s hangen van kleinkinderen en een klein bureautje ligt vol met administratie. Ik besluit de gemeente te bellen. Zij geven aan dat er straks een container komt. Alles gaat direct door naar de stort. Dat is het beleid van de desbetreffende gemeente.

De spullen, die voor ons geen waarde hebben, betekenen voor deze mensen juist heel veel. Ik probeer contact te leggen met de burgemeester van de gemeente om het beleid, dat alles direct naar de stort gaat, aan te passen. Ik krijg de secretaresse aan de lijn. Nadat ik de situatie heb uitgelegd, stel ik voor dat er een vertegenwoordiger van de gemeente zelf komen kijken. Dit verzoek wordt ingewilligd. Twee vertegenwoordigers die komen kijken besluiten dat de inboedel niet direct naar de stort gaat, maar dertien weken wordt opgeslagen bij de gemeente. Met het gevoel dat ik toch iets heb kunnen betekenen stap ik in de auto.

Kleine moeite, groot verschil

Zo heeft iedere ontruiming iets bijzonders. Of het nou positief of negatief is. Drie weken na de beschreven ontruiming ontving ik een e-mail van het echtpaar. Ze waren dankbaar voor de waardige wijze hoe ik ze heb ontruimd. Soms kan een klein beetje hulp al veel verschil maken.